زندگی پیشکشی است، برای شاد زیستن. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بخشایش، پایکوبی مهر است در روان آدمی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بخشاینده ترین آدمیان آنانی هستند که تخم امید را در دل ناامیدان میکارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بخشش، اندازه فر و شکوه آدمی را نشان می دهد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بخشندگان، فرمانروایان بی تاج و تخت میانه مردم اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

برای رسیدن به بلندای بخشندگی، باید از آز وجود خویش بگذری. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست، تنها نام آدم را بر خود دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

گواراترین چشمه زندگی را در بخشندگی و از خود گذشتگی جستجو کن. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بردباری، بهترین سپر در روزهای سخت و ناپایداریست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بردباری در توان هر کسی نیست، کسانی که بردبارند، فرمانروایی می کنند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدم توانا، در بدترین شرایط هم نمی شکند او با بردباری و کوشش، چرخ تلخی های روزگار را، بکام خویش شیرین خواهد نمود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

هیچ اهرمی، همچون بردباری و امید، نمی تواند سختی ها را از پیش پایمان بردارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اگر پرواز را باور کنی، پر و بال خواهی گرفت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جهان، گستره ناامیدی نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نام دیگر کوچ، امید است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آرمان بزرگ، همواره زاینده امید است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اﻣیﺪ ﻫﻤﭽﻮن ﺧﻮن در روان آدﻣی اﺳﺖ، ﻛﻪ اﮔﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﮔﺎﻣی ﺑﻪ ﭘیﺶ ﻧﻤی رود و اﮔﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺟﻬﺎﻧی را دﮔﺮﮔﻮن ﻣی ﺳﺎزد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

از طبیعت می توان، امید و شوق به زندگی را آموخت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

امید و شوق به زندگی، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

کشتن امید آدمیان، کمتر از جنایت نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید، خود را دوست بدارید و برای بهروزی، کوشش کنید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آسیب دیده، همیشه درهای آرزوهایش، کوچک و کوچکتر می شود، مگر با امید، که زندگی ما را دگرگون می سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدم افسرده و ناامید، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است، باید به او کمک کرد، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دوستی و مهر، امید می آفریند و امید، نیاز زندگیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اگر آغاز زندگی ات، با شادی و روز همراه بود، در جست و جوی چراغ و پناهگاهی برای شبانگاهان باش، و اگر آغازش رنج و سیاهی بود از امید در خود چراغی بیافروز که پگاه خوشبختی نزدیک است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدم نیرومند، در هنگامه پیکار نیز به دیگران امید و شادی هدیه می دهد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

در دل سیاهی شکست، نور امید سو سو می زند، نوری که اگر باورش کنیم، بزودی خورشید تابان زندگی ما خواهد شد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

به هنگام دیدار یاران از سفر برگشته، شیرینی ببخشاییم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

با سفر، یاد رخدادهای هولناک را کمرنگ کنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سفر، نای روان است، برای اندیشه و آرمان بزرگ فردا. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

زندگی پیشکشی است، برای شاد زیستن. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

شادی کجاست؟ جایی که همه ارزشمند هستند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اگر پایکوبی و شادی نباشد، جهان را ارزش زیستن نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

چراغ جشن و بزم را، همواره فروزان نگاه داریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

شادی را به یکدیگر هدیه دهیم، شادی، برآیند مهر و دوستی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدم های شاد، جوان می مانند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی